30 september 2012

Other Lives - Tamer Animals



Berijd de herfst
De herfst doet weer haar intrede. Bladeren giechelen stiekem en duiken sluw van de duikplanktakjes naar benee. Ze fladderen en versperren de zoete honingstralen van de zon. Zodoende doet ook het donker zijn intrede. Als een bruidspaar gaan het donker en de herfst hand in hand.

Bij elke bruiloft hoort muziek, zo zegt men althans. Een subtiel, overwegend donker album vergezelt dit onomkeerbare proces. Dit album zal Tamer Animals zijn van de band Other Lives. Een band die de aardbol bedekt met een duisterdeken, maar toch enkele kieren openlaat zodat het niet te donker wordt. Precies de herfst, zou je zeggen.

Recensie
Het hele album wordt gekarakteriseerd door een half akoestische en melodieuze stijl met samenzang en milde drums. Ook strijkers en elektrische gitaargeluiden komen naar voren in dit album, welke ik nu voor een deel zal beschrijven.
Het album begint met het nummer Dark Horse, naar mijn mening niet een heel goed begin van een album. Het nummer is zeer mooi gezongen, en de strijkinstrumenten brengen een soort reiskarakter met zich mee. Echter komen bij steeds dezelfde strijkgeluiden van de violen lichte irritaties in me op omdat het een wat eentonig karakter heeft.
Het album gaat verder  met het nummer As I Lay My Head Down en wordt vervolgd door het steengoede nummer For 12. Dit nummer heeft een ietwat magisch karakter door de golvende strijkgeluiden, die heen en weer en heen en weer gaan. Na het intro komt de zeer goed ontwikkelde stem weer heerlijk tot zijn recht. De vocalen zijn goed ontwikkeld en komen zowel hoog als laag. Je zou een overeenkomst tussen The National kunnen horen, maar dan met het verschil dat deze zanger ook een hogere stem tot zijn vocaal kapitaal heeft. Eigenlijk zou dit nummer ook best Dark Horse kunnen heten, want wanneer het nummer door je hoofd galmt, heb je het gevoel alsof je door een donker bos rijdt op een van de gevaarlijkste paarden in het koninkrijk. Je galoppeert tussen bomen en struiken, de stromende regen druipt door je baard heen terwijl je het donker doorsnijdt met katachtige ogen. Vol reflex ontwijk je takken en krijsen de wind en de bomen je na. Onsterfelijk alleen vecht je als een krijger tegen de natuur welke je van alle kanten omringt.
Je avontuur wordt vervolgd door het soortgelijke nummer Tamer Animals, welke ook zeker de gang in het album houdt. Het hele album houdt gang en houdt dezelfde lichtdonkere stijl aan. Ik zou persoonlijk willen stellen dat ik vanaf het nummer For 12 het hele album zeer de moeite waard vind om te luisteren. Het heeft geen zin om de rest van de nummers nog apart te gaan beschrijven, aangezien de stijl vrij homogeen is en elk nummer je de hierboven beschreven gevoelens bezorgt.

Herfst
Albums als Tamer Animals zijn belangrijke albums voor de herfst, naar mijn mening. De herfst is namelijk een fase die bijna altijd ongewenst wordt ontvangen. Het is eigenlijk het zwarte schaap van de seizoenenkudde. De ongeremde zomer wordt doorbroken door school, verplichtingen en slecht weer.
Op dit soort momenten is het altijd het beste om dezelfde wapens te gebruiken als je tegenstander. De houding van menigeen moet nu donkerder worden. Verwacht geen goed weer meer, blijf de rug recht houden en berijd het donkere bos. Omarm de regen en de beukende wind tegen je raam, schenk jezelf nog een borrel in en draai het album Tamer Animals. Tegenslagen door het weer zijn dan voor altijd de kiem in gesmoord.

Want je kunt lopen mekkeren op het weer, de ene paraplu na de andere paraplu de lucht in zien vliegen doordat je het weer niet beteugelt, je zorgen maken over je haar welke verzadigd in de gel zit, klaagzangen uiten over hoe kut de herfst wel niet is, etc. etc., maar beter trek je een zwarte mantel aan, grijp je de teugels van je Dark Horse en zorg je dat je niet gepakt wordt door de krijsende bomen. Je past je aan en staat op je voeten, want het enige waar je controle op hebt is je Zelf. Iemand die zijn geluk laat afhangen van het weer en The Beatles luistert in deze barre tijden, houdt zichzelf voor de gek.

Door Eduard Reus, hooggeëerd gastschrijver van Kofferbaque.